โรคผิวหนังที่เกิดจากเชื้อรา หรือ Ringworm เป็นโรคที่เกิดได้ทุกอายุและทุกเพศ แต่ส่วนใหญ่มักพบในแมวที่มีอายุน้อย โดยเฉพาะช่วงหลังการหย่านมและในแมวโตที่มีขนยาว เช่น แมวเปอร์เซีย เป็นต้น  เนื่องจากขนที่ยาวทำให้การเก็บสปอร์เชื้อราติดที่ผิวหนังได้นานกว่า และที่น่าสนใจกว่านั้นคือ พบว่า แมวที่เป็นโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง ( FIV ) มักจะพบว่ามีการติดเชื้อราดังกล่าวได้สูงกว่าปกติถึงสาม เชื้อราที่ก่อโรคในแมวสามารถเกิดจากเชื้อราชนิดต่างๆคือ Microsporum gypseum, Microsporum canis, Trichophyton mentagrophyte โดยเชื้อรา Microsporum canis จัดเป็นเชื้อราที่ก่อโรคชนิดหลักในแมว เชื้อราเหล่านี้จะอาศัยอยู่บนผิวหนังชั้นนอกของแมว รวมถึงบริเวณเล็บและเส้นขน โดยใช้เคอราตินของผิวหนัง เล็บและเส้นขนเป็นอาหารในการเจริญเติบโต ในแมวปกติบางตัวสามารถพบเชื้อราได้บนตัวแมวโดยไม่ก่อให้เกิดรอยโรค ส่วนมากแมวที่อายุยังน้อย แมวแก่ แมวป่วย แมวเครียด มักจะพบความผิดปกติ





         ปัจจัยที่ก่อให้เกิดโรคผิวหนังจากเชื้อราคือ การทำให้ผิวหนังเกิดการบอบช้ำโดยเฉพาะในขณะการแปรงขน เช่น การใช้แปรง ผ้าเช็ดตัวร่วมกัน การให้แมวอยู่ในที่อับชื้น  เชื่อกันว่า การอาบน้ำให้แมวบ่อยเกินไปก็อาจไม่เป็นผลดี เพราะจะไปทำลายกลไกการป้องกันผิวหนังปกติได้เช่นกัน ทำให้เกิดผิวหนังแห้งและการอักเสบของผิวหนังจะตามมา





         อาการที่มักพบ มีอาการคัน ขนร่วงเป็นวงกลมๆ หรือที่เรียกว่า ริงเวิม (Ringworm) สามารถวินิจฉัยโรคได้ไม่ยาก เชื้อราดังกล่าวจะทำให้แมวมีอาการคัน ชอบเอาตัว ศีรษะถูกับพื้น ขนก็จะร่วงเป็นวงๆ และวงก็จะขยายใหญ่ขึ้น เริ่มเกิดสะเก็ด อักเสบแดง เกิดรังแคตามตัวมากขึ้นโดยเฉพาะที่หน้า ใบหู เล็บ บางตัวเป็นมากจะคล้ายคราบหนอง ผิวหนังอักเสบมากขึ้น และมักจะกระจายทั่วไปตามตัวมากกว่าเป็นที่จุดเดียว 





             วิธีการรักษา การรักษาเชื้อราที่ผิวหนังของแมวสามารถทำได้หลายวิธี เช่น การใช้ยากินฆ่าเชื้อรา ยาทาเฉพาะที่ ยาจุ่มตัวหรือแชมพูยาฆ่าเชื้อรา การตัดขนแมวให้สั้นระหว่างการรักษา รวมถึงปัจจุบันมีวัคซีนเชื้อรามาใช้ร่วมกับการรักษาอีกด้วย  อย่างไรก็ตามการเลือกวิธีการรักษาขึ้นอยู่กับลักษณะความรุนแรง รอยโรค อายุของสัตว์  เชื้อราที่ผิวหนังของแมวจัดเป็นความผิดปกติที่สำคัญ ดังนั้นควรควบคุมโรคโดยการรักษาทั้งบนตัวแมวและทำความสะอาดสิ่งแวดล้อมที่แมวอยู่อาศัย เนื่องจากสปอร์เชื้อราสามารถอยู่ในสิ่งแวดล้อมได้เป็นระยะเวลานาน และที่สำคัญเชื้อราผิวหนังของแมวกลุ่มนี้ยังสามารถติดต่อสู่คนเลี้ยง โดยทำให้คนเลี้ยงสามารถแสดงอาการรอยโรคทางผิวหนังได้